Borówka
Borówka wiecznozielona, kamionecka, czerwienica, gogodza, czerwona jagoda
Vaccinum vitis-idaeae L. – borówka brusznica (rodz. Vaccinioideae)

Charakterystyka
W Polsce znane są trzy rodzaje borówek: borówka czarna (Vaccinium myrtillus L.) (popularnie zwane jagodą), borówka bagienna (Vaccinium uliginosum L.), która ma również czarne owoce, ale wewnątrz zielonkawobiałe, i wreszcie borówka brusznica, o owocach czerwonych, cierpkich, kwaskowatych.

Borówka brusznica jest drobną krzewinką o owalnych, wiecznie zielonych liściach. Kwiaty ma białawo-różowe, owoce – w postaci kwaśnej, czerwonej jagody, wewnątrz białej. Rośnie w lasach sosnowych, wśród wrzosowisk i zarośli. Tworzy nieraz duże skupiska.
Liście zbiera się w jesieni, ponieważ młode liście z okresu wiosny brunatnieją przy suszeniu. Liście po oczyszczeniu suszymy, rozesłane cienką warstwą w miejscu przewiewnym, zacienionym, po wysuszeniu surowiec powtórnie oczyszcza się ze sczerniałych i zepsutych liści. Owoce należy zbierać w jesieni.

Właściwości lecznicze
Surowcem są liście (Folium Vitis – idaeae) oraz owoce (Fructus Vitis – idaeae).

Skład chemiczny i działanie. W liściach występuje arbutyna i metyloarbutyna, flawonoidy i kwas ursolowy; w owocach – kwasy organiczne, garbniki, cukier, witaminy A i C.
Przetwory z surowca odkażają pęcherz i przewody moczowe; działają moczopędnie i ściągająco. Zaleca się jej stosowanie w chorobach nerek, pęcherza i dróg moczowych oraz w schorzeniach przewodu pokarmowego (nieżyty żołądka i jelit, biegunki). Brusznica łagodnie obniża ciśnienie krwi.

Postacie leku

■Odwar. Łyżkę stołową liści zalać szklanką wrzątku, gotować 30 minut, odcedzić. Pić 2-3 razy dziennie po szklance.
■Odwar z dodatkiem dzięglu. Liści brusznicy — łyżkę stołową i korzenia dzięglu — łyżeczkę do herbaty zalać szklanką wrzątku. Gotować 30 minut. Pić 1—2 razy dziennie po szklance



ZIOŁA I ICH STOSOWANIE
B. Kuźnicka ,M. Dziak