HUNA

Huna to pradawny system magiczny, którego centrum istnieje na Hawajach. Założenia huny w zaskakujący sposób odpowiadają odkryciom nowoczesnej psychologii. Cywilizacji zachodniej hunę przybliżył Max Freedom Long, autor wielu interesujących książek na temat praktyk Kahunów.

Źródeł tej magicznej wiedzy należy szukać w starych wierzeniach polinezyjskich. Kahuni uważają, że człowiek jest duchową istotą, która złożona jest z trzech poziomów świadomości. Niższe, Średnie i Wyższe Ja istnieją w każdym człowieku. Ich dążenia jednak mogą być sprzeczne, co jest powodem niepowodzeń życiowych, a nawet chorób.

Kahuni radzą, aby każdemu ze swoich poziomów świadomości nadać osobne, magiczne imię. Dzięki temu zabiegowi łatwiej można nawiązać z nim kontakt i usłyszeć, co ma nam do przekazania. Najtrudniej porozumieć się z Niższym Ja, które zwykle pełne jest kompleksów i uprzedzeń. Niższe Ja odpowiada temu, co psychologowie nazywają podświadomością. Trzeba je najpierw umiejętnie oswoić i nigdy nie wolno mu rozkazywać. Średnie ja odpowiada codziennej świadomości, z marzeniami i uświadomionymi celami. Wyższe Ja to pierwiastek boski w człowieku, a do tego poziomu dotrzeć można tylko poprzez wstawiennictwo Niższego Ja.

O skuteczności wszelkich działań decyduje ilość many, jaką udało się zgromadzić człowiekowi. Mana porównywana jest do fizycznej siły życiowej. To specjalna, duchowa substancja, którą można magazynować i używać do wybranych celów. Za jej produkcję odpowiada Niższe Ja. Wyższe i Średnie Ja nie mogą istnieć bez many, ale potrafią wzmagać jej działanie i przesyłać z powrotem na niższe poziomy. Dzięki manie myśli i pragnienia mogą stać się realne. Aby tak się stało, należy nauczyć się w jaki sposób używać magicznych narzędzi: sznura Aka, światła, wizualizacji i procesów oczyszczania. Najciekawsza koncepcja dotyczy Sznura Aka, który kojarzy się z subtelnym kanałem energetycznym. Co ciekawe, łączy on człowieka z Wyższym Ja i z poziomami świadomości innych ludzi. W ten sposób możemy porozumiewać się z innymi na różnych poziomach świadomości, a przede wszystkim skutecznie przemawiać do ich Niższego Ja. Badania naukowe, które dotyczą komunikacji niewerbalnej, zdają się potwierdzać to spostrzeżenia.

Podstawą huny jest wytrwałe ćwiczenie swoich Ja w dążeniu do ich połączenia, a życiowym celem jest działanie zgodne z dążeniami Wyższego Ja. Kahuni nie posługują się przy tym widowiskowymi rytuałami czy innymi popisami dla turystów.

Praktycy huny uważają, że dzięki swoim umiejętnościom potrafią lepiej dawać sobie radę z codziennymi kłopotami, a nawet powodować zjawiska określane jako cudowne. Polinezyjscy czarownicy są dumni ze swoich umiejętności i chętnie pomagają innym. Zebrane zasoby mana wykorzystują najczęściej w niekonwencjonalnych terapiach medycznych. Najbardziej zaawansowani uczestniczą w tajnych konwencjach, które mają na celu ratowanie zagrożonych gatunków i oczyszczanie energetyczne ziemi.



Miłosława Krogulska i Izabela Podlaska.