Sir Arthur Conan Doyle - pionier współczesnego spirytyzmu
Arthur Conan Doyle urodził się w Edynburgu (Szkocja) w 1859 roku. Wychowywał się w rodzinie katolickiej. Podczas studiów medycznych zapoznał się z pracami Darwina, Spencera i Huxleya, których prace, równolegle z osobistym rozczarowaniem religijnym sprawiły, że stał się agnostykiem. W wieku 28 lat, czyli w roku 1887 Conan Doyle zainteresował się ideą przekazywania myśli. Wraz z przyjacielem przeprowadzili serię eksperymentów, przekazując sobie nawzajem telepatycznie różne idee i myśli. Później autor przygód Sherlocka Holmesa napisał, że owe doświadczenia umocniły w nim pewność, że przekazywanie myśli bez słów jest możliwe. To przekonanie skłoniło go do przejścia do założenia, że skoro takie przekazywanie myśli możliwe jest między ludźmi żyjącymi, to może być również możliwe między światem żywych i umarłych. W latach 80. XIX wieku seanse spirytystyczne były bardzo popularne i Conan Doyle uczestniczył w wielu z nich. Jednym z najwybitniejszych mediów owych czasów był Szkot, Daniel Douglas Home, na którego seansach Conan Doyle gościł niejednokrotnie. W tym okresie interesował się mistycyzmem, aby później zwrócić się w stronę spirytualizmu.

Jako członek Society for Psychical Research zgromadził imponującą bibliotekę pism spirytualistów, a także napisał wiele prac na ten temat. Najbardziej znane z jego książek to The New Revelation (Nowe objawienie), The Vital Message (Istotna wiadomość), Wanderings of a Spiritualist (Wędrówki spirytualisty), The Case For Psychic Photography (Rzecz o fotografii parapsychicznej). Po niemal dwudziestu latach badań, w roku 1916, pisarz oświadczył publicznie, że jest przekonany o istnieniu życia po śmierci. Kiedy podczas I Wojny Światowej jego najmłodszy syn, Kingsley, zmarł na zapalenie płuc, wiara w życie po śmierci i komunikowanie się ze zmarłymi stały się podstawowym zainteresowaniem Conan Doyla. W rok po śmierci syna wziął udział w seansie spirytystycznym prowadzonym przez medium z Walii, na którym syn przemówił do niego. Później napisał, że głos syna mówił o rzeczach, o których medium nie mogło mieć pojęcia. Na kolejnym seansie Conan Doyle porozumiał się z matką i siostrzeńcem.

Jednocześnie nie porzucał swoich badań i prowadził wykłady, bogato ilustrowane wykonanymi osobiście fotografiami astralnymi z seansów. Nie przeczył, że wśród mediów znajdują się oszuści, jednak twierdził, ze zdarza się to rzadziej niż utrzymują sceptycy.

Niedługo przed śmiercią wypowiedział się na temat swoich przekonań. Stwierdził, że dzięki spirytualizmowi wyzbył się lęku przed umieraniem, a także poczuł bliskość swoich zmarłych, z którymi mógł się porozumiewać i pozwolić im na wpływanie na swój los. Zmarli przychodzą do nas między innymi aby opowiedzieć o szczęśliwym życiu, które wiodą po tamtej stronie, i które czeka także na nas.



Artykuly wydawnictwa Kirke